Wystawy w galerii :

„Te rzeczy są naprawdę…” These things are for real"

Mówią do mnie, przychodzą we śnie.

Te rzeczy są z wody, z ziemi, z powietrza.

Pamiętam je od bardzo dawna.

Są z pamięci jeszcze poprzednich.

Są pismem. Muzyką. Rodziną.

Mieszkam z nimi, mówię do nich, słucham.

Te rzeczy są czym chcą i nie są czym być nie powinny.

Zapraszamy na spotkanie z pracami artystki Moniki Walendziak.

Stoisko nr 8

​

STILL LIFE (anglosaski termin określający martwą naturę)
W malarstwie- przedstawienia przedmiotów nieożywionych, często postrzegane jako sztuka kojarzona

z kontemplacją i introspekcją.
Przez zestawienie malarstwa tradycyjnego ze środkami takimi jak fotografia, instalacja czy videoart, artyści dokonują całkowitej reinterpretacji tematu, zadając pytanie o nową definicję materii- o to, jak dobrze znamy

i rozumiemy otaczające nas środowisko oraz jakie są nasze relacje z obiektami, które są jego częścią. Przypominając oraz sugerując, że granice pomiędzy tym co uważamy za nieożywione i ożywione są często mniej oczywiste niż nasze dotychczasowe przekonania czy wyobrażenia.

Japoński termin chuugi składa się z dwóch znaków.
Pierwszy z nich- chuu oznacza lojalność i oddannie. Drugi człon – gi – to obowiązek postępowania zgodnie

z kodeksem oraz absolutna równowaga ducha- brak przywiązania do czegokolwiek.
Shinken za to oznacza idealnie przygotowane, gotowe do cięcia ostrze.

W tym roku galeria IKIKATA  po raz pierwszy przygotowała ekspozycje na Warszawskie Targi Sztuki.

Prezentowane były prace czwórki reprezentowanych przez nas artystów:

WALENDZIAK/ WASILKA/ ZAKRZEWSKI/ ZBROJA

​

Na obelisku widnieje napis:
„W tym miejscu zakopany jest przekaz
współczesnych dla potomnych
pusta gliniana tabliczka
Z inicjatywy Komitetu Organizacyjnego
MS i WK”

W wielu kulturach i religiach człowiek traktowany jest jako jedność, a Ciało rozumiane jako

Naczynie Duszy. Najbardziej namacalny dowód na to, że istniejemy.

W kręgu kultury chrześcijańskiej, ciało zostało oddzielone,  sprowadzone do symbolu grzechu

i hedonizmu. Dotyk i bliskość wywołują emocje.  Ciało wprowadzone w ruch staje się bezpośrednią reakcją- odpowiedzią  na nieustający proces konfrontacji głębokiej świadomości z przemijającym czasem.

"W tradycyjnym fechtunku japońskim najwyżej cenionym i zarazem jednym

z najtrudniejszych sprawdzianów umiejętności były testy cięć, zwane tameshigiri.

W dawnych czasach przecinano ciała skazańców. Dzisiaj tnie się uprzednio namoczone i zrolowane maty ryżowe. Adepci poddani tej rygorystycznej próbie muszą wykazać się perfekcyjną techniką,

a ich miecze muszą być niesamowicie ostre i w doskonałym stanie.

To coś więcej niż broń, to także symbol wszystkich wartości, którym hołdowali samuraje"

Dzieło nie musi być “ładne”.

Powstaje często w momencie granicznym.

Poszukującym. Jest wyrazem niezgody lub próbą oswojenia spraw i zjawisk,

które budzą w nas wewnętrzny niepokój.

Ma prawo nie dbać o poprawność czy formę. Wypychać nas ze strefy komfortu. Dotykać trudnych emocji. Rezonować. Powodować wewnętrzny bunt *

Zadawać niewygodne pytania.

Musi być autentyczne.

Powiadano, że „miecz jest duszą samuraja”.

To coś więcej niż broń, to także symbol wszystkich wartości, którym hołdowali samuraje. Dla kogoś, kto szlifuje ostrza, ale także uczy fechtunku, praca ta jest metaforą codziennego treningu, podczas, którego szlifuje się swoją własną dusze.

"Powierzchnia płótna jest jak tafla wody.
Nad nią unoszą się kolory, faktury i formy określane światłem.

Czasem subtelne- wymagające czasu i uważności.

Innym razem mocne- ekspansywne, od pierwszego spojrzenia zapadające w pamięć. Kiedy przyjrzymy się uważnie powierzchni, zobaczymy w niej swoje odbicie. Wtedy właśnie powstaje obraz."